Patricia

U leeft in een wereld die niet bestaat, een interpretatie van de werkelijkheid. De meten-is-weten-wereld waarin voor verveling, hoop, achterbaksheid, … geen plaats is omdat dat soort dingen niet kan gemeten worden.

U past uw verzinsels voortdurend aan, aan wat u tegenkomt. En dat wat u tegenkomt past u aan aan uw verzinsels. U zorgt er ook voor dat ze niet te zeer afwijken van de verzinsels van andere mensen door tijdens gesprekken de dingen die u zegt aan te vullen met zinnetjes als ‘Snapt ge?’,‘Zie je?’, ‘Toch!?’, ‘Vindt ge dat nu ook niet?’ enz.

Zo verzinken we collectief in een moeras van vermeende waarheden. En we hebben het niet in de gaten. We denken dat het echt is wat we verzonnen hebben. Ondertussen bobbelt de wereld, richting afgrond. Iedereen ziet het gebeuren. Maar niemand weet het te stoppen. Omdat de wereld waarin we leven een verzinsel is.